Pokój nr. 3 Enyo & Flaky & Jellal

Enyo rozpromieniona siedziała przy chłopaku. Włosy miło łaskotały ją po policzku i szyi. Pozwoliła Jellal'owi bawić się się nimi. Poczęła jeść Gazpacho. Bardzo jej zasmakowało. Odwróciła się i spojrzała na niego. Jego wzrok wędrował po suficie. Jak zwykle.
- Mój Ty kochany kucharzu. - zaśmiała się i cmoknęła go w usta. Uśmiechnęła się.

Chłopak cały czas gapił się na sufit i nie zwracał na nic uwagi. W końcu poczuł "smak" ust Enyo i wrócił na ziemię.
- Cieszę się, że ci smakuje.
Odpowiedział i dalej bawił się jej włosami. Nie wiedział, że może to sprawiać taką frajdę, zrozumiał wreszcie co Enyo w tym widziała. Sam narazie nie jadł Gazpacho, bo był przyzwyczajony jeść je na zimno, tak jak się powinno. Nie na letnio.

Enyo siedziała potulnie dając Jellal'owi tą przyjemność bawienia się włosami. Ciekawa była gdzie jest Fergie. Wyszła rano i do teraz nie wróciła. Fergie na ogół była bardzo cicha i skryta. Musiała wcześniej doznać przykrości ze strony innej osoby. Enyo pokurczyła pod piersi kolana oplatając je rękoma. Przygryzła wargę, jak zawsze, gdy myślała o czymś intensywnie lub miała problem.

Gazpacho było już zimne, i chłopak po kilku sekundach już je zjadł. Chwilę posiedział, aż w końcu zobaczył, że Enyo o czymś myśli. Powoli przysunął głowę i spojrzał jej prosto w oczy.
- Widać, że coś cię trapi. Powiedz o co chodzi.
Wziął herbatę i się jej napił, po czym znowu patrzył na dziewczynę.

Enyo patrzyła w jeden punkt i nie zauważyła spojrzenia chłopaka. Gdy odezwał się do niej zmarszczyła brwi. Przeczesała dłonią włosy i mruknęła.
- A tam nic takiego... - przygryzła mocniej wargę. Nie chciała go oszukiwać, wiec dodała po chwili - Myślę o Fergie...
Powiedziała zamyślona i znów poczęła się wpatrywać w jeden punkt - czubek wieży Eiffla.


//Z tą wieża to chodzi o obraz///

Chłopak cały czas patrzył na Enyo. Z początku myślał, że kłamie, jednakże potem jej uwierzył.
- A co konkretnie ?
Spytał niebieskowłosy wracając już do swojej dawnej pozycji siedzącej. Również spojrzał na wieżę Eiffla jednakże nie widział czegoś szczególnego w tym obrazie.

[Wiem xD]

Enyo przegarnęła szybko włosy i poczęła intensywnie myśleć co zrobić by Fergie czuła się tu jak w domu. Gdy chłopak spytał się o szczegóły, ucieszyła się, że interesuje się Flaky.
- Wydaje mi się, że boi się odrzucenia i tego, że ktoś ją skrzywdzi. - mruknęła zamyślona. - Myślę, że trzeba okazać jej trochę troski i zrozumienia.
Jej wzrok wciąż tkwił w tym samym miejscu. Wyglądało to tak, jakby chciała w Eiffla wywiercić dziurę lub znaleźć coś do czego można byłoby się doczepić.

Chłopak był wpatrzony w sufit, jednakże słuchał Enyo. W końcu postanowił odpowiedzieć.
- Z początku wydawało mi się, że ma coś nie równo pod sufitem, jednak z czasem zmieniłem trochę zdanie o niej.
Wysłuchał wszystkich przemyśleń, którymi podzieliła się z nim dziewczyna.
- To by tłumaczyło jej zachowanie ...
Powiedział i zaczął intensywnie myśleć. Chwilę siedział zagapiony w obraz, aż wrócił na ziemię.
- Wiesz ... postaram się być dla niej miły. W końcu skoro razem mieszkamy ...
Nie zdążył dokończyć, a już mu plątał się język.

Enyo uśmiechnęła się.
- No, mam nadzieję, że będziesz miły. - zaśmiała się w stronę chłopaka. Zjadła jeszcze trochę frytek i kotlety. Nie miała zamiaru siedzieć tu dłużej i czekać bezczynie. Schowała jedzenie do kuchni i spytał Jellal'a czy może gdzieś wyjdą.

Chłopak zjadł już swoje jedzenie i narazie siedział sobie spokojnie na kanapie, w końcu przyszedł pomysł na wyjście z domu.
- Ok.
Odpowiedział i wstał z miejsca na którym obecnie siedział. Wziął telefon i klucze, które leżały na szafce, schował je do kieszeni i był gotowy do wyjścia.

Enyo wzięła do ręki swój plecaczek i upewniając się, że wszystko zrobiła wyszła za Jellal'em. Złapała jego dłoń, tak by poczuć jego wewnętrzne ciepło i uśmiechając się tajemniczo, powiedziała, że ma zamiar go zabrać w ciekawe miejsce, jednak musi jej zaufać.

ZT - Oboje

Jellal i Enyo wracali cali mokrzy po kąpieli w górach. Szli bardzo szybko, tak aby się nie przeziębić. Weszli po cichu do domu, ponieważ był już wieczór. Nikogo nie było w domu, także mogli się trochę bardziej zająć sobą. Chłopak od razu poszedł się przebrać, a mokre ubrania wrzucił do prania. Ubrał się w białą bluzę raz białe spodnie. Położył się na łóżku i czekał na Enyo.

Enyo zaraz po chłopaku weszła do łazienki. Przebrała się w dżinsowe spodnie i białą bluzkę. W łazience wysuszyła sobie włosy i w nieco lepszym stanie wyszła z łazienki. Powlekła się jeszcze do kuchni i przygotowała dla nich ciepłą, rozgrzewającą herbatę. Jedną podała Jellal'owi, natomiast z drugą usiadła na kanapie przykrywając się czerwonym kocem. Poczuła przyjemne ciepło na całym ciele. Upiła łyk gorącej herbaty. Położyła głowę na oparciu kanapy i przymknęła z lubością oczy.
- Żyjesz? - mruknęła do Jellal'a z lekkim rozbawieniem w głosie.

Chłopak odgarnął trochę włosy i przeniósł się do pozycji siedzącej.
- Taaa ...
Odpowiedział z obojętnością. Zaczął bawić się znów kluczami, jak to było w jego zwyczaju.
- A co z tobą ?
Dało się w tych słowach dosłyszeć trochę troski w głosie, jednakże sam Jellal sobie zaprzeczał. Ale ... ukryć tego nie mógł. Wziął herbatę i popił dosyć dużego łyka, ponieważ był spragniony.

Enyo pomasowała sobie zmarznięte stopy. Uśmiechnęła się do chłopaka.
- Zdajemy mi się, że nie. Ale było warto. - zaśmiała się i opatuliła mocniej kocem. Upiła łyk gorącej herbaty. Paliła sobie nią wargi, ale nie przeszkadzało jej to zbytnio. Miała zamiar się szybko rozgrzać i znowu gdzieś wyjść. Nie ma zamiaru siedzieć tu dłużej. Mimo to, wiedziała, że wędrówka była długa i oczy Enyo same kleiły się do snu. Wypiła całą herbatę i mruknęła do Jellal'a.
- Wybacz, ale mam ochotę się przespać. - ułożyła się wygodnie na kanapie i oczy same zmrużyły się do snu. Wciąż ściskając w dłoniach pusty kubek zasnęła.

Chłopak wziął kubki po herbacie i poszedł je zanieść do kuchni. Gdy już to zrobił odłożył klucze i telefon na szafkę, przebrał się i poszedł na swoje łóżko. Na moment odwrócił się w stronę dziewczyny, i lekko się uśmiechnął.
Dobranoc ...
Rzekł cicho i udał się na spoczynek.

Enyo obudziła się rano, był już świt. Pierwsze promienie słońca przedarły się przez firanki. Enyo przetarła energicznie oczy dłońmi i przyciągnęła się ospale. Zauważyła, że Jell śpi na swoim łóżku. Była zdziwiona, że nie wyszedł. Jednakże bardzo się ucieszyła. W podskokach ruszyła do kuchni przygotowała naleśniki i postawiła je na stole. Przyniosła również Krem Kataloński, który pozostał jeszcze z wczorajszego wieczoru i kawę. Usiadła na swoim łóżku w rozpiętej nieco za dużej, szarej koszuli i uśmiechnęła się w stronę Jellal'a.

Jellal nie spał zbyt dobrze. Całą noc miał koszmary, pocił się, a nawet płakał przez sen. Nie wiadomo co mu się śniło, ponieważ nic nie mówił tylko wiercił się w czasie spoczynku. Po całej trudnej nocy obudził się. Chwile siedział na łóżku, przykryty do pasa kołdrą. Złapał się dłońmi za twarz, żeby się ogarnąć i uspokoić. Niebieskowłosy zauważył dziewczynę, jednakże nie chciał żeby widziała go w takim stanie, a co by było jakby zobaczyła go ze łzami w oczach ... Tragedia. Szybko poszedł do łazienki i chwilę tam siedział, potem wyszedł i przysiadł już spokojniejszy.
- Witaj kochanie ...

Enyo zauważyła, że był bardzo spięty, a na czole wystąpiły małe krople potu. Wszedł bardzo szybko do łazienki. Dziewczyna poprawiła szybko włosy i pomyślała czy pot wystąpił na jego czoło z powodu upalnej nocy czy z jakiego innego powodu. Zapomniała o tym szybko i poczekała na jego przyjście. Gdy ten przywita się z nią czule, przeszył ją dreszcz. Nie lubiła, gdy ktoś się tak do nie zwracał. Czuła się wtedy nieswojo i jak naprawdę stara kobieta, po przejściach i jakimś sfalczałym małżeństwie. Uśmiechnęła się szybko i wskazała głową na naleśniki, całując go na powitanie w policzek.
- Jak się spało? - powiedziała rześkim, wesołym głosem.

Chłopak usiadł, ale nie tknął naleśników. Najwyraźniej nie był wcale głodny. Gdy usłyszał pytanie Enyo, nie odpowiedział z entuzjazmem.
- Dobrze ...
Widać było od razu, że kłamie. Najwidoczniej nie chciał podzielić się z Enyo swoimi zmorami sennymi, bo pewnie wcale ją to nie interesuje, a poza tym nie lubi się użalać nad sobą. Poszedł do kuchni i nalał sobie cały kubek zimnej wody, który od razu wypił. Wrócił po chwili i był już trochę bardziej ogarnięty.
- A ty wyspałaś się ?
Spytał z lekkim, ale nieszczerym uśmiechem.

Enyo widząc, że chłopak nie chce jeść. Złapał jeden naleśnik w ręce - powąchała go i ugryzła. Wydawał jej się bardzo smaczny i syty. Trochę posmutniała, że Jellal nie wierzy w jej ( chociażby nawet marny ) talent kucharski. Wzruszyła ramionami i ugryzła naleśnik. Zdziwiło ją też, że nie tknął kawy. Wzruszyła ramionami smutno i podkuliła nogi.
- Spało mi się dobrze. - mruknęła cicho. Nie chciała mu mówić, że słyszała w nocy czyjeś zduszone krzyki i się bała. Nie chciała mu mówić, bo chyba miał zły dzień. Innymi razy by mu powiedziała. Zdawało jej się, że Jellal jest strasznie spięty i oschły. Enyo zacisnęła wargi, bojąc się, że to przez nią jest taki nabzyczany.
- No Ci jest ?!

Chłopak troszkę już zgłodniał, także zjadł spokojnie jednego naleśnika i wypił trochę kawy. Był już trochę bardziej spokojny, i lekko uśmiechnięty. Cieszył się, że Enyo nie ma takich problemów jak on, bo koszmary to żadna fajna rzecz. Jellal widział już, że brązowowłosa nie może wytrzymać i chciała się spytać czy to przez nią, albo coś innego. Widoczne było to po jej zachowaniu. Gdy już miały paść słowa niebieskowłosy pocałował ją tak, aby nic nie mówiła. Było to jednoznaczne z odpowiedzią, że to nie przez nią, i że wszystko jest już ok.

Dziewczyna bardzo się ucieszyła widząc, że chłopak z apetytem zjada naleśniki i popija kawą. Gdy chciała już się spytać co się stało i nabrała już powietrze w usta poczuła smak chłodnych ust i pocałowała mocno Jellal łapiąc go obiema dłońmi za poliki. Uśmiechnęła się ciepło i poszła się przebrać w dres. Złapała plecaczek i łapiąc za drzwi powiedziała.
- Idę biegać. - ciekawa była, czy Jell pamiętał jeszcze co jej obiecywał.

Jellal zjadł kolejnego naleśnika, bądź co bądź posmakowały mu. Jadł je z dużym apetytem. Dopił herbatę i wyniósł wszystkie naczynia do kuchni. Później poszedł się przebrać, i był gotowy do treningu.
- Oczywiście !
Wykrzyczał radośnie i podszedł do Enyo.

Enyo widząc, że chłopak wybiera się z nią z wielkim entuzjazmem uśmiechnęła się do niego promiennie. Zatarła ręce i zbiegła szybko po schodkach na dwór. Nie czekała na Jell'a. Wiedziałą, że szybko ją dogoni.. Zauważyła, że jest dobry na krótkich dystansach.

***

Enyo wróciła już sama. Nie wiedziała czy Jell wciąż był na polanie czy pobiegł za nią. Teraz po prostu nie chciała się spóźnić na zajęcia. Zrobiła szybki prysznic, przebrała się ( w krótką sukienkę w kratkę, koszulę oraz kamizelkę ) i upięła wysoko włosy. Sądząc, że jest już gotowa zabrała plecak i pobiegła na lekcje.