Pokój nr 13 Rey & Anerii

[Bez zbędnego opisu] Pokój jak każdy inny akademicki, nie wyróżniający się niczym specjalnym.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Był już późny wieczór. Rey po niezbyt ciekawym dniu wyruszył do akademika, ostatnio coś tam sporo namieszali w pokojach i poprzemieszczali niektórych ludzi więc teraz nawet nie wie z kim będzie dzielił pokój. Miał nadzieję, że nie będzie to żaden rozwydrzony i irytujący bachor bo w takim wypadku ciężko by było. Wszedł do głównego holu i kierując się korytarzem sięgnął do torby po kluczyk z tabliczką, na której wygrawerowany był numer 13. Nie wierzył w przesądy ale coś czuł, że nie wróży to niczego dobrego. Jak zwykle pewnie samorząd dał mu do pokoju jakiegoś leszczyka, z którym nie będzie miał spokoju tak jak ostatnio. Po krótkiej przechadzce korytarzem odnalazł wreszcie odpowiednie drzwi. Włożył kluczyk do zamka, przekręcił, pociągnął za klamkę i chwila prawdy... Nikogo nie ma. Może już śpi? Rozejrzał się po pokojach sprawdzając czy ktoś tu w ogóle jest. Nic. Cisza. Nikogo. Czyżby miał pokój do swojej dyspozycji? W końcu było już późno i większość uczniów już śpi w ciepłych kołdrach. A tu niespodzianka. Jest sam, świetnie! Takie rozwiązanie pasowało mu najbardziej. Ściągnął tylko buty i walnął się na łóżku splatając ręce na karku. Do spania nie było mu jeszcze spieszno...

Anerii weszła do Akademika i poszła po klucz. Gdy go dostała, to spojrzała na numer. No nieźle 13. Ach. Dziewczyna nie wierzyła, jednak w przesądy. Poprawiła swoje czarne włosy i poszła do pokoju. Poszła po schodach do góry i otworzyła drzwi. W ręce trzymała dużą torbę, a na plecach była gitara. Rzuciła swoje rzeczy na wolne łóżko, nawet się nie rozglądając. Poszła do łazienki i umyła swoje ciało, a następnie wytarła się i wyszła. podeszła do swego łóżka. Usiadła an nim, a jej oczy powiększyły się gdy ujrzała tego chłopaka.
- Co ty tutaj robisz?! - zapytała krzykiem. Przecież nie mogła mieć z nim pokoju! Ona tego nie przeżyje. Nie umiała w to uwierzyć. Miała nadzieję, ze po prostu zabłądził.

Leżąc tak sobie zarzucił słuchawki na uszy i odpalił odtwarzacz relaksując się przy głośnej muzyce. Przymknął oczy i wsłuchiwał się w dźwięki zespołu, w tym samym czasie nawet nie zdołał usłyszeć jak ktoś wchodzi do pokoju i spaceruje po nim. Stąd też duże jego zdziwko gdy śpiew solistki przerwał jakiś donośny krzyk z zewnątrz. Gwałtownie otworzył oczy aby dowiedzieć się co się dzieje. W pierwszej chwili pomyślał, że na korytarzu coś się dzieje, jakaś bójka albo co... Mylił się jednak. Jego oczom ukazała się ta sama dziewucha, która całkiem niedawno przyłożyła mu w twarz a potem ni stąd ni zowąd po prostu osłabła. No nic, różni bywają ludzie, ale czy to przypadkiem nie oznacza że...
- Spieprzaj, chyba ci się drzwi pomyliły.
Powiedział chłodnie wyciągając słuchawki z uszu. No coś się chyba im w głowie poprzewracało dając ją z nim do pokoju.
- Poza tym takie mierne dziewczynki już dawno powinny spać a nie szlajać się gdzieś po nocach i zgrywać dorosłe.
Dodał szybko uśmiechając się po tym złośliwie.

Prychnęła po jego słowach i wstała, a następnie wyciągnęła klucz. Ona zgrywa dorosłą?! Przecież jest już dorosła! Dała tuż przed jego oczyma numer swojego klucza.
- Widzisz ten numer?! Taki sam jest na drzwiach, więc nie wmawiał mi że zabłądziłam. Myśl facet trochę. Oj sory ty nie masz czym myśleć - krzyknęła na niebo, a ostatnie zdania powiedziała odchodząc na swoje łóżko. Usiadła na nim po turecku. Oni zwariowali! Dać ją z nim?! W jednym pokoju?! Chyba An im złoży nie miłą wizytę. Zerknęła na podłogę, lecz nie była zbyt ciekawa, więc po prostu spojrzała na swoją czarną torbę. Coś jej tu śmierdziało.

Leżąc na łóżku obserwował jej wyczyny. Zdawał sobie już sprawę, że to mogą być ciężkie dni ze względu na współlokatorkę. Chociaż w sumie w pokoju będzie jedynie na noce i to pewnie nie zawsze więc aż tak źle być nie może. Podniósł się z łóżka i ruszył w kierunku łazienki. Stanął nad zlewem i odkręcił chłodną wodę. Przemył twarz po czym wrócił do pokoju.
- Skończ już. Nie denerwuj mnie, bądź cicho, nie wchodź mi pod nos, nie zadawaj głupich pytań a raczej będzie dobrze. Czaisz?
Spytał dla upewnienia zerkając na nią kątem oka. Miał nadzieję, że będzie się do tego stosowała bo w innym wypadku nie wytrzyma tu chłopak nerwowo. A jak wiemy, bardzo łatwo go wyprowadzić z równowagi.

Dziewczyna znów prychnęła po jego słowach. Nie obchodziły jej jego zasady. Poprawiła swoje czarne włosy i lgnęła na łóżko, patrząc na sufit, jednak bez uśmiechu. Sufit był brudny i nudny. Nogą zrzuciła ze swojego łóżko, swoje rzeczy i rozejrzała się. Westchnęła głęboko. Szkoda że to nie są dwa oddzielne pokoje. Nic nie mówiła. Teraz chciała chociaż chwilę spokoju. Jej oczy zalśniły, bladym blaskiem.

/Brak weny/

Ah miał na dziś dosyć utarczek więc nic więcej już nie mówił. Na szczęście dziewczyna dostosowała się do jego słów, jak na razie. Było już późno, w sumie stał się już trochę senny. Usiadł na skraju łóżka i zaczął buszować w torbie mając ją między nogami. Po chwili szedł już w stronę łazienki z zarzuconym na ramię ręcznikiem. Szybki prysznic i zaraz wrócił już odświeżony. Powiesił ręcznik na oparciu krzesła aby ten wysechł i walnął się na łóżko. Nudy... gdyby miał chociaż normalnego współlokatora... No ale na ten moment nic w tym kierunku nie poradzi. Włożył do ucha jedną słuchawkę i ręką sięgnął do leżącej torby. Trochę w niej na ślepo poszperał aż wyciągnął puszkę coca coli. Otworzył ją i zaczął sobie powoli sączyć.
- Idź się kąpać a nie tak siedzisz, bo potem mnie jeszcze obudzisz.
Powiedział do wielce obrażonej, no niestety teraz będzie musiała się przyzwyczaić do jego towarzystwa w pokoju, którego na szczęście obu stron nie będzie aż tak wiele.

Dziewczyna poprawiła swoje czarne włosy i wstała, a następnie polazła do łazienki. Napuściła sobie wodę do wanny i weszła do niej, gdy cieczy było już wystarczająco długo. Zakręciła kran i odprężyła się, lecz chciała spać. Szybko umyła swe ciało i głowę. Wyszła z wanny i wytarła się oraz spuściła wodę. Założyła an siebie piżamę. Wyszła wycierając swe kruczoczarne włosy. Usiadła na łóżku. Westchnęła. Jakoś przeżyje ten rok. Może da radę z nim wytrzymać. Położyła się na łóżku brzuchem do góry. Wyciągnęła z oczy soczewki i schowała je do pudełka. Tak, teraz widziała wszystko rozmazane. Wyciągnęła okulary i położyła je na półce, która była blisko niej. Rozejrzała się, a następnie położyła głowę na poduszce. Nie spała. Jak na razie.

Usnął... Po długiej nocy obudził się nad ranem. Jego współlokatorka jeszcze spała więc postanowił jak najszybciej stąd uciec. Poszedł szybko do łazienki biorąc ze sobą świeże ubrania. Przemył twarz, umył zęby, przebrał się i w sumie był już gotów. Wrócił do pokoju, zarzucił torbę na ramię, wziął odtwarzacz i wyszedł zamykając drzwi z donośnym trzaskiem. A co.

z/t