Górskie szlaki

Drogi, dróżki, ścieżki, przesmyki czyli wszystko po czym można spacerować podziwiając uroki otaczającego nas krajobrazu. Są tu zarówno łagodne szlaki dla turystów jak i dla tych zaawansowanych, którym prosta łagodna dróżka nie wystarcza.

Enyo trzymała jedną ręką dłoń chłopaka, natomiast drugą zasłaniała mu oczy. Uważała, żeby nic im się nie stało. Stąpała ostrożnie i prowadziła Jellal'a górskim szlakiem. Odsłoniła mu oczy tak by mógł zobaczyć ten piękny krajobraz. Szlak otaczały wysokie drzewa, a w dole widać było centrum miasta - Szkołę, Akademik, Park, Las, Sklepy, Cluby i Bary. Z jednej strony widać było błyszczące źródełko. Uśmiechnęła się radośnie i spytała.
- Jak Ci się podoba niespodzianka?

Chłopak ufnie szedł prowadzony przez Enyo. Gdy ta już odsłoniła mu oczy, zobaczył piękny krajobraz górski. Była to oaza spokoju. Jellal uśmiechnął się lekko.
- Tu jest pięknie ...
Powiedział i spojrzał na te wszystkie domki, i na całe miasto, które było "u jego stóp".

Enyo z zachwytem w oczach rozglądała się po szlaku. Usiadła przy źródełku i poczęła jeździć palcem po jego tafli. Uśmiechnęła się i spojrzała na Jellal'a. Jej oczy były jakby nieobecne, zasnute mgłą radosnej przeszłości.
- Gdy byłam mała, źródła nazywałam odbiciem świata... - Zaśmiała się w duchu. Położyła na miękkiej trawie, podłożyła dłonie pod głowę i spojrzała na chmury.

Jellal stał chwilę w bezruchu i przyglądał się miastu, które było na dole. Myślał nie wiadomo o czym ... jednakże po chwili obudził się i postanowił przysiąść na trawie. Nic narazie się nie odzywał, ani nic takiego szczególnego nie robił. Wiatr targał jego włosy, ale on się tym nie przejmował.

Enyo obserwowała chmury, od dawna ją fascynowały. Jedna z chmur ułożyła się w ogromne serce. Enyo wysunęła palec ku górze i poczęła prowadzić go po konturach chmury. Uśmiechnęła się wesoło i usiadła. Zdjęła buty i zamoczyła nogi w źródle. Poczuła chłód przenikający przez jej ciało, jednak później poczuła się przyjemnie. Nie odzywała się, bo wiedziała, że chłopak woli czasem siedzieć cicho. Postanowiła, że poczeka aż on się odezwie.

Jellal cały czas siedział i przyglądał się miastu. Nie wiadomo czy mu się podobało, czy też po prostu patrzył z nudów. Jednakże robił to już dosyć długo. Jak narazie nic się nie odzywał, jak to było w jego zwyczaju. Gdy zobaczył chmurę w kształcie serca tylko lekko się uśmiechnął.
- Dziwna ta chmura.
Powiedział i dalej na nią patrzył.

Enyo wciąż prowadziła palec po konturze chmury. Uśmiechnęła się i rzekła do Jellal, gdy ten zwrócił się do niej.
- Czepiasz się. - zaśmiała się. Rozejrzała się po niebie. Zdawało jej się, że widzi chmurę w kształcie smoka, który zionie ogniem. Uśmiechnęła się i prowadziła palec po tej chmurze. Zwróciła głowę w stronę chłopaka i przyglądała mu się.

Chłopak dalej patrzył na chmurę po czym odwrócił się w stronę Enyo.
- Wcale nie. Po prostu nigdy takiej jeszcze nie widziałem.
Powiedział i wystawił język w stronę dziewczyny. Po chwili schował go i trochę spoważniał. Spojrzał na niebo i zobaczył tę samą chmurę co dziewczyna, czyli smoka. Chwilę popatrzył i znów odwrócił się w stronę Enyo.

Dziewczyna zaśmiała się i przysunęła się do Jellal'a. Położyła się obok niego i spojrzała w niebo. Smok bardzo jej się spodobał, zauważyła, że Jellal też go widzi. Szepnęła do niego :
- Śliczny, prawda? - Jej oczy błysnęły. Smok miał widocznie zarysowane skrzydła i mocne szpony. Przyjrzała mu się dokładniej, by wychwycić więcej szczegółów o jego wyglądzie.

Chłopak się uśmiechnął i dalej oglądał smoka, który pokazał swój dosyć długi ogon.
- Piękny.
Odpowiedział i starał się wychwycić więcej detali, jednakże nic poza ogonem, szponami, ogniem i skrzydłami nie mógł zobaczyć. W końcu zobaczył coś w stylu jeźdźca.

Enyo leżała obok chłopaka cicho. Bacznie go obserwując. Spostrzegła, iż coś zauważył. Jednakże ona nic nie mogła ujrzeć. Z powrotem patrzyła na niego ciekawa czy będzie dziś bardziej rozmowny, czy uczyni jakiś głębszy ruch. Póki co Enyo nic takiego nie zauważyła i wciąż leżała nieruchomo przyglądając mu się po cichu.

Jellal dalej oglądał chmury, jednakże żadnych dziwnych czy niezwykłych nie zauważył. Powoli zaczęło się robić nudno, ale chłopak mógł leżeć tak godzinami. Nic nie mówił, bo był zmęczony, a w górach chciał odpocząć. W końcu jednak się odezwał.
- Przyprowadziłaś tu mnie tylko dla widoków ?
Spytał i uśmiechnął się chytrze.

Enyo roześmiała się głośno i dźwięcznie. Spojrzała mu głęboko w oczy i mruknęła tajemniczo:
- To już zależy tylko od Ciebie... - odgarnęła kosmyk włosów opadający jej na oczy i uśmiechnęła się tajemniczo. Ciekawa była co zrobi.

Chłopak uważnie przyglądał się Enyo i czekał na jej reakcję. W końcu doczekał się wybuchu śmiechu i odpowiedzi.
- No nie wiem ...
Zamotał się i spojrzał na chmury. Nic tam ciekawego nie widział, ale jak narazie nie wiedział co ma robić.

Oczy Enyo błyskały na wszystkie strony pozytywnym światłem. Uśmiechnęła się przebiegle i mruknęła cicho:
- Decyzja należy do Ciebie... - powtórzyła i położyła się na boku zwracając w stronę Jellal'a. Uśmiechnęła się figlarnie i czekała z niecierpliwością na jego odpowiedź bądź ruch.

Chłopak cały czas patrzył się w niebo. Nie wiedział co ma powiedzieć, ani zrobić, ponieważ pierwszy raz był w takiej sytuacji. W końcu odwrócił się w stronę Enyo, ale dalej nic nie mówił. Być może czekał na jej ruch, ale kto wie ... Po chwili zaczął bawić się włosami dziewczyny.

Enyo uniosła wysoko brew i uśmiechnęła się figlarnie. Położyła mu głowę na ramieniu i patrzyła głęboko w oczy. Miał śliczne, ciemne oczy. Niczym dwa, czarne, oszlifowane kamyczki. Przymknęła oczy. Ciekawa była dalszego rozwoju wydarzeń.

Chłopak uśmiechnął się do Enyo i chwilę patrzył jej w oczy, po chwili obrócił głowę i spojrzał spowrotem na niebo i chmury, jednakże od kilku minut nie było już żadnych ciekawych. Nie wiedział co ma robić, bo nigdy nie znajdował się w takiej, bądź podobnej sytuacji.

Enyo widząc, że chłopak jest nieco spięty nie tracąc dobrego humoru wstała. Poczęła się przechadzać wokół źródełka. Spojrzała uśmiechnięta na niego. Nie chciała, żeby się poczuł dziwnie.
- To jak? Chcesz wracać? - przystanęła i spojrzała na niego.

Chłopak nie czuł się dziwnie, tylko po prostu nigdy nie był w takiej sytuacji i nie wiedział co ma robić i jak reagować.
- Jeśli chcesz możemy wracać.
Powiedział i z pozycji leżącej przeszedł w pozycję siedzącą. Zaczął bawić się kluczami, jak to w jego zwyczaju.

Enyo odwróciła się i znów przechadzała się wzdłuż wody. Wzruszyła ramionami na znak, tego, że decyzję znów zostawia chłopakowi. Enyo zdjęła buty i podkasała sukienkę. Weszła do źródła po kolana i przemyła twarz wciąż milcząc. Uderzyła otwartą dłonią w taflę , tak, że woda rozchlapała się w różne strony. Czekała na odpowiedź chłopaka.

Chłopak dalej leżał i gapił się w chmury. Po tym jak Enyo od niego odeszła jakoś źle się poczuł. Podszedł do niej i na rozluźnienie atmosfery oblał ją trochę wodą. Wiedział, że oberwie ale jakoś nie mógł się powstrzymać.

Enyo poczuła chłodne krople wody spływające po ciele. Odwróciła się szybko i chlapnęła z całej siły. Wielka ilość wody poleciała na chłopaka. Uśmiechnęła się przebiegle. Źródło nie było długie, ale na tyle głębokie, by trochę popływać. Enyo zanurzyła się w wodzie i zaczęła płynąć szybko, by uciec przed Jellal'em.

Chłopak nie czekając i w pozytywnej furii rzucił się w pogoń za Enyo. Jako, że był bardzo dobrze zbudowany i potrafił dobrze pływać po krótkiej gonitwie dogonił dziewczynę. Woda była trochę głębsza niż mu się wydawało także nie było gdzie stanąć. W oczach Jellal'a i chyba nie tylko jego Enyo wyglądała bardzo seksownie w mokrych włosach i w mokrych ubraniach. Chłopak bez chwili zawahania zaczął ją chlapać wodą.