Plaża Strzeżona

Plaża strzeżona znajduje się przy samym wejściu na plaże, przy którym rozmieszczone są różnego rodzaju stoiska i mini bary. Rozciąga się ona na kilka kilometrów terenu z idealnym dostępem do przejrzystego ciepłego morza. Cały dzień są tu ratownicy i bacznie pilnują by się ktoś nie utopił. Plaża jest czysta i zadbana.

Podczas trwającego popołudnia było tu mniej osób niż w południe. Rudowłosa udała się na plażę aby odpocząć. Przeszła od akademika aż tu. Usiadła na tylnej części piaszczystego wybrzeża i patrzyła w wodę. Nie czuła się ostatnio zbyt dobrze. Doskwierał jej ból brzucha. Z lekko skrzywioną miną skuliła się na piasku, chowając głowę w kolanach..

Cóż, miał okazję narzekać na nudę i brak ciekawego towarzystwa od naprawdę długiego czasu, co dla takiej bestii jak on oznaczało prawie że załamanie. W nadziei na spotkanie kogoś wartego uwagi, a przynajmniej znalezienie sobie zajęcia poszedł na plażę, co w tym dziwnego? Były tutaj dziwne pustki, toteż jakaś skulona rudowłosa dziewczyna rzucała się w oczy. Zmarszczył lekko brwi, po czym podszedł do niej, przykucając i kładąc dłoń na jej ramieniu.
- Nic ci nie jest? Nie wyglądasz zbyt dobrze.

Młoda siedziała cicho. Nie wiedziała, że plaża powoli opustoszała i została sama. Ratownicy także odeszli w swoją stronę. Wiatr przesuwał piasek z miejsca na miejsce tworząc z niego dołki lub górki.
- Hm? Nic mi nie jest. - rzekła cichutko, lekko speszona. Spojrzała na chłopaka swym nieśmiałym spojrzeniem. Miała nadzieję, że należy do grona uczniów, którzy są dla niej bardziej.. milsi?

Uśmiechnął się lekko, słysząc jej odpowiedź, po czym usiadł obok na piasku, podpierając się z tyłu na łokciach i wyciągając długie nogi.
- To świetnie. - skinął głową, obserwując ją kątem czerwonego oka. Nie bardzo orientował się jeżeli chodzi o uczniów gimnazjum, jednak nie miał nic przeciwko poznaniu takowych, jak to on.
- Jestem Sane. Jak masz na imię?

Osoba bardzo przyjazna? Może to tylko maska? Dziewczyna nie wiedziała co ma myśleć o chłopaku, lecz chciała spróbować czy uda się jej nawiązanie nowej znajomości.
- Fergie. - odpowiedziała krótko, podnosząc się do siadu. Jej zwyczajem nie bło nieustanne patrzenie się w twarz drugiej osoby, gdyż sama czułaby się w takiej sytuacji co najmniej niekomfortowo. Otrzepała dłonie z piasku i odgarnęła niesforny kosmyk włosów za ucho.
- Chodzisz do tutejszej szkoły?

- Masz ładne imię. - rzekł w zamyśleniu, spoglądając na morze i wsłuchując się w szum fal, choć nadal był w stanie jednocześnie słuchać i jej. Jakoś mimowolnie poczuł do niej sympatię, ot tak, od razu.
- Uhm, tak. Sądzę, że ty też, hm? Która klasa? - ponownie się uśmiechnął, po czym bez żadnych ceregieli czy uprzedzeń, choćby dlatego, że dopiero dziewczynę poznał, przekręcił się na bok i położył głowę na jej kolanach, przymykając oczy i czekając na odpowiedź. W jego mniemaniu, nic niestosownego w tym nie było, ale cóż.. chłopaki zawsze myślały nieco inaczej.

Jego odwaga jeszcze bardziej przytłaczała skromną i cichą naturę dosłownie jak i w przenośni.
- Mhm.. Chodzę do drugiej klasy gimnazjum. - odpowiedziała swym melodyjnym głosikiem i uśmiechnęła się, rumieniąc. Podniosła ręce do góry w pierwszej chwili gdy Sane położył swoją głowę na jej kolanach. Speszona ostrożnie opuściła dłonie, które oparła za sobą na pisaku. Westchnęła cicho nie mogąc uwierzyć, że ktoś zbliżył się do niej do takiego stopnia. Jeszcze niedawno jej współlokator olewał każde jej pytanie czy choćby słowo, a teraz osoba, której jedynie przezwisko znała robi, to co robi.

Czy był odważny? Hm, nie, po prostu pewny siebie. Życie miało na to największy wpływ, zresztą przedstawiciele najstarszych klas po prostu czuli się już najlepiej w takich sytuacjach.
- Ah, zatem jestem od Ciebie trochę starszy, ale mam nadzieję, że ci to nie przeszkadza. Hm? - uchylił powieki, spoglądając na nią z nieco zaczepnym uśmiechem na wargach. Po chwili jednak grymas ten stał się zwyczajnie życzliwy. Wydawała się bardzo nieśmiała, zupełnie, jakby nie miała zbyt wielu przyjaciół, czy też po prostu niewiele osób ją lubiło. Szczerze, dziwiło to Sane. Ale przy takowym pierwszym spotkaniu po prostu nie wypadało mu pytać o takie rzeczy.

Może nie było się czego obawiać, bo jej problem był tu czymś normalnym i nikt nie zwracał na to uwagi? Fergie przepełniona dobrą myślą postanowiła nie zamykać się w sobie przynajmniej na czas rozmowy i pozytywnie podchodzić do nowych uczniów.
- Nie, mi to wcale nie przeszkadza, lecz może Tobie? - zapytała, nieśmiało patrząc na twarz chłopaka. Mimo wszystko przystojni chłopcy ją onieśmielali, a takowych było tu wielu. Uśmiechnęła się wesoło i przechyliła lekko głowę na prawą stronę.

- Nie zwracam uwagi na wiek, lecz na to, jak mi się z osobą rozmawia.. jestem dość wybredny pod tym względem. - uśmiechnął się nikle, wyciągając rękę i chwytając w palce kosmyk jej włosów. Musiał przyznać, iż wcale mu się podobały, zarówno ich kolor, jak i to, że były długie, i po prostu.. ładne. Jak na razie, nie chciał jej mówić komplementów, wolał poczekać, aż bardziej się poznają, co, jak miał nadzieję, nastąpi dość szybko. Instynktownie czuł do niej sympatię. Uśmiechnął się szerzej, w odpowiedzi na jej uśmiech, po czym podniósł się nieco, by poprawić przeszkadzające mu kosmyki i znów ułożył się na jej udach.

- W moim przypadku nawiązywanie znajomości rozpoczyna się od sprawdzenia czy druga osoba nie zechce mnie przypadkiem uderzyć lub przezwać. - rzekła smutno. Jej słowa niestety, lecz były prawdą. W poprzedniej szkole większość uczniów przy napotkaniu Fergie lubiła ją szturchnąć, potrącić, zawołać za nią. Trwało to na tyle długo by jej psychika została naruszona. Teraz nawet jeśli tego nie chce musi pokonać kilka barier nieśmiałości, lęku i obaw by porozumieć się z kimś swobodnie. Ten wysiłek był w jej oczach tak trudny, że rzadko podejmowała się wyzwania.
- Znasz już tu kogoś? - zapytała cicho, przyglądając się twarzy Sane. Miał niezwykle tajemnicze oczy..

Zmarszczył brwi. Nigdy nie pochwalał takowego zachowania, było zwyczajnie podłe, i to bez znaczenia, w stosunku do kogo. Choć, jeżeli była to dziewczyna, był bardziej zawzięty, bo z natury płeć męska była bardziej wojownicza i łatwiej było jej się stawić.
- To cholernie przykre, Fergie. Współczuję ci. - podniósł się do siadu, uśmiechając się do niej ciepło. - Ale jako, że od przejścia do teraźniejszej klasy nie mam znajomych i jesteś pierwszą, którą poznałem, obiecuję ci, że do takich sytuacji nie dojdzie. Poza tym.. - zmrużył nieco oczy, przyglądając się jej. - Nie rozumiem, jak można cię prześladować. Ja polubiłem cię od razu, ale sam jestem trochę inny. - zaśmiał się cicho, czochrając jej włosy. Tym samym odpowiedział na jej pytanie, czy tutaj kogoś zna, huh.

- Mam nadzieję, że nie będzie takiej potrzeby. Jak na trzy osoby, które zdążyłam poznać, wszystkie są co najmniej neutralnie do mnie nastawione. - rzekła skromnie i równie cicho jak każde jej poprzednie słowo. Sane zachowywał się tak, jakby znali się od dawna. - Nie wiem czy to widać, czy nie. Może na obecny czas.. W dawnej szkole "koledzy" śmiali się ze mnie, że mam łupież. - westchnęła cicho, nie chcąc wspominać przykrych wydarzeń. Spojrzała w morze, uśmiechając się delikatnie..

- Ze sposobu, w jaki to mówiłaś, wywnioskowałem, że to się wcześniej zdarzało dość często, przepraszam. Ale powiedziałem to też po to, gdyby jednak taka sytuacja wystąpiła, rozumiesz. - przyjrzał się jej, po czym uśmiechnął się nieco. Zamrugał kilkakrotnie, słysząc jej słowa. - Większość takich zachowań bierze się z zazdrości. W tej szkole może uda ci się tego uniknąć, wydaje mi się, że ludzie są tu dość przyjaźni. - zabrał dłoń z jej głowy, kładąc się na już chłodnym z powodu wieczoru piasku, choć zupełnie mu to nie przeszkadzało.

Siedziała cichutko, słuchając jego słów. Były pocieszające i zmieniały jej pogląd na sytuację jaka panowała w jej umyśle.
- Może są przyjaźni, a może tylko takich udają. - szepnęła pod nosem, patrząc pusto w morze, na którym tańczyły jasne bałwany piany. Wiatr wzburzał fale nie zapominając jednak o zabawie delikatnymi kosmykami włosów Fergie. Zasłaniał lub odsłaniał jej oczy, zakryte amarantowymi soczewkami..
- Jest już późno, więc będę się zbierała. - oznajmiła skromnie i podniosła się, otrzepując ubranie z piasku. Odgarnęła kosmyk włosów za ucho i z delikatnym uśmiechem skłoniła się w geście pożegnania. Pozwalając rwącym podmuchom wiatru miotać jej odzieżą, oddaliła się z tego miejsca.. /zt