Bar Piwnica

Miała się trzymać miasta i poznać nowe miejsce. Było to dosyć trudne, gdyż większość zakątków już znała. Odmieńcem okazały się bary czy lokale, w których jak zwykle trwała wieczna impreza i zabawa. Flaky nie podobał się styl punk'owy, emo ani muzyka typu metal, dlatego znalazła miejsce, w którym zjawiali się normalni ludzie. Spokojni, nie należący do grup społecznościowych, słuchający różnego rodzaju muzykę.
Zeszła schodami w dół i otworzyła drzwi, za którymi kryła się cała magia. Chwilę stała w wejściu, by ogarnąć oczyma co tu się dzieje i jakie atrakcje czekają. Było ich wiele, dlatego na początek ruda postanowiła zamówić coś do picia i usiąść na boku. Podeszłą do lady, wspięła się na krzesło i spojrzała na barmana. Wybrała egzotyczny i jakże trudno dostępny napój, jakim była woda mineralna. Zapłaciła tyle, ile trzeba było zapłacić, po czym rozglądając się po lokalu, poczęła sączyć "drinka".

Ni stąd ni zowąd nagle pojawiła się tutaj tajemnicza osoba schodząc schodami w dół i otwierając powoli drzwi. Chciała się zapoznać z tutejszymi miejscami, a że niema jeszcze szkoły to pierwszym jaki zwiedza jest akurat bar w piwnicy. Rozejrzała się dookoła i powolnym, dumnym krokiem podeszła do lady zamawiając drinka. Widząc dziewczynę siedzącą samą, postanowiła do niej się dosiąść, co będzie sama piła, podeszła więc do niej
- Witaj, mogę się dosiąść? - zapytała spokojnym i miłym głosem
Czekała na odpowiedź, nie będzie wredna i nie siądzie sama

Akuratnie Flaky posiadająca dobry humor zauważyła dziewczynę, lecz będąc nieśmiałą, poczekała aż nieznajoma się odezwie. Wystarczyło kilka słów drugiej osoby aby roztopić jakąś niewidzialną barierę w umyśle młodej. Spojrzała nań i uśmiechnęła się promiennie.
- Cześć. Oczywiście, będzie mi miło. - odrzekła i wskazała ręką na siedzenie obok. Od pewnego czasu chodziła sama i nie poznała nowych ludzi, co mogło wprowadzić ją w poprzedni stan zamknięcia się w sobie. Tego nie chciała, więc rozmowa z niebieskooką będzie na pewno przydatna..

Uśmiechnęła się i kładąc na stół drinka przysiadła się. Poznanie kogoś to dobry początek w nowym miejscu.
- Jestem Luka. Mi również miło kogoś poznać. Wyglądasz na młodszą osobę ode mnie. Rodzice Tobie pozwalają być w takich miejscach jak to? - zapytała bezpośrednio
Takie miejsca wydawały się odpowiednie dla dużo starszych osób o tej godzinie. Ona sama nie powinna zjawiać się w takich miejscach ze względu na swą rodzinę. Podniosła szklankę i zrobiła łyka po czym odstawiła ją z powrotem na miejsce czekając aż dziewczyna odpowie. Była wyluzowana i spokojna, a jej wyraz twarzy był miły. Spojrzała na otoczenie, a potem na Flaky

Gdy nieznajoma zadawała pytanie, Flaky cichutko popijała swoją wodę. Jednak nadszedł czas na odpowiedź, więc odłożyła szklankę na bok, połknęła ostatniego łyka i poprawiła zachodzące na jej jasną twarzyczkę włosy.
- Mi możesz mówić Flaky, a na imię mam Fergie. - przedstawiła się na początek, gdyż kolejne pytanie było dość trudnym tematem. - Może jakby tu byli, to nie pozwoliliby mi na wyjście do tego lokalu, jednak mieszkając w akademiku, z dala od rodzinnego miasta nie działam pod wpływem zakazów i nakazów mego ojca. - odrzekła dość poważniejszym tonem. Miała nadzieję, że nie będzie musiała opowiadać o tym, że straciła matkę. Podała informację w swej przemowie z wiarą, że Luka domyśli się sprawy.. Dziewczyny siedziały przy ladzie i ruda uznała, ze lepszym miejscem, w tym clubie, do rozmowy będą małe kanapki w rogu. Zeszła z krzesełka i wskazała palcem na nie. Po chwili ruszyła w ich kierunku.

Luka słuchała jej uważnie co jakiś czas pijąc drinka. Spojrzała na miejsce, które jej wskazano. Podniosła swą szklankę, w stała i ruszyła w kierunku kanap. Usiadła sobie wygodnie i spojrzała na młodą. Jej wyraz twarzy zrobił się smutny i współczujący
- Długo jesteś bez mamy? - zadała kolejne pytanie - Nie musisz odpowiadać jeśli nie chcesz, wiem, że jest tobie bardzo ciężko - dodała
Znała ból utraty bliskiej osoby i to bardzo dobrze. Takie osoby powinny mieć kogoś bliskiego przy sobie, Flaky miała na szczęście ojca. Odłożyła drinka na bok
- Mimo wszystko życie zawsze toczy się dalej dobrze lub źle. Nie można się zaraz na starcie poddać, z czasem będzie dobrze - powiedziała pewnym tonem
Wierzyła w te słowa i to bardzo, sama może być przykładem

- Straciłam ją gdy miałam sześć lat. W moje urodziny.. - rzekła cicho. Sama myśl o utracie matki przywoływała ten ból i smutek, lecz dodatkowa informacja o dniu w jakim zginęła podwajała jej cierpienie. Cały zgiełk na imprezie. Zamieszanie, płacz, krzyk. Wszystko powracało do głowy Flaky, która nie mogąc sobie z tym poradzić najprościej w świecie się rozpłakała. Jednak nie był to zwyczajny dziecięcy płacz. Siedziała spokojnie na kanapie, patrząc pustym spojrzeniem na salę, a z kącików jej oczu powoli zaczęły wypływać łzy. Nie łkała. Smutek sparaliżował ją od stóp do głów, ściskało ją w gardle.. Słowa Luki usłyszała, lecz przeszły przez nią nie pozostawiając nawet śladu. Słyszała podobne zdania wiele razy i chciała w to wierzyć. Chciała tym żyć, jednak.. nie zawsze się to udawało..

Luka usiadła bliżej Flaky i ją przytuliła do siebie.
- Nie płacz - mówiła zatrzymując w sobie płacz - Wiem co czujesz. Jesteśmy pod tym względem takie same. Ja w moje 6 urodziny straciłam obydwoje rodziców, a do 15 roku życia byłam gnębiona przez mych dziadków - zaczęła jej opowiadać
Po chwili z torebki wyciągnęła swój portfel, a z niego zdjęcie
- To ja wraz z mymi rodzicami. Wiem, że zawsze będą przymnie. Wiem również, że Twoja mama też jest przy Tobie. Wiesz dlaczego?
Otarła jej oczy z łez i spojrzała na nią

Słowa docierały do niej jak przez mgłę. Jednak każde kolejne było coraz wyraźniejsze. Flaky obróciła głowę w stronę dziewczyny, łzy przestały cieknąć. Tak prosty gest, a nikt nie potrafił go wykonać w ważnej chwili. Wystarczyło objąć ramieniem przestraszoną istotkę, a uspokajała się i troski odchodziły. Spojrzała wciąż zaszklonymi oczami na Lukę.
- Dlaczego..? - zapytała cicho. Dziewczyny prawie się nie znały, więc Fergie nie chciała wykazywać zbyt śmiałych ruchów względem niebieskookiej. Jednak by w pełnym clubie tańczących ludzi taki uścisk nie wyglądał głupio, ruda również objęła różowowłosą ręką..

- Zawsze są tutaj - wskazała na swe serce - w naszych sercach - uśmiechnęła się delikatnie - dopóki pamiętasz swą mamę to zawsze masz ją przy sobie. Spróbuj sobie wyobrazić co by zrobiła w danej sytuacji. Na pewno pragnie widzieć Ciebie uśmiechniętą. - dodała
Podniosła szklankę i wypiła do końca drinka po czym odłożyła na stół pustą szklankę.
- Wiesz dlaczego chciałam akurat się do Ciebie przysiąść? - zadała pytanie po czym odpowiedziała - Przypominasz mi mnie gdy byłam młodsza. Te smutne oczy, wyraz twarzy. Nie masz przyjaciół?

Luka dużo mówiła z sensem i głębokim znaczeniem słów. To było właśnie totalnym kontrastem do wypowiedzi Fergie. Może dzięki temu będą się dopełniały i młoda znajdzie przyjaciółkę?
- Nie odzywała się, gdy tyle lat cierpiałam. A jeśli ona nie jest ze mną, tylko jest mną? Moim wytworem wyobraźni, który robi i mówi co ja będę chciała? - odezwała się cicho, lekko przekornie. - Psychiki nie da się tak łatwo zwalczyć. - dodała jeszcze ciszej i zamieszała wodą w szklance. Również wypiła resztę napoju. Spojrzała na szkło, zastanawiając się. Skoro jej matka była z nią to dlaczego nie dawała jej jakichś znaków? Cokolwiek..

- Bo nie może się odezwać choćby chciała, a Tobą nie może być gdyż każdy jest inny. Każdy ma inny charakter, inny umysł. Rodzice zawsze pragną szczęścia dziecka ale również wierzą, że w trudnych sytuacjach sobie poradzimy. Nie mogą nas prowadzić całe życie choćby nie wiadomo jak chcieli - powiedziała spokojnym i ciepłym tonem - Oni sami nie wiedzą kiedy nas opuszczą, może to nadejść nagle tak jak w naszych przypadkach, - spojrzała na parkiet -Spójrz na nich, świetnie się bawią ale nie ma sielankowego życia i każdy przeżywa trudne chwile, a Ci którzy takich chwil nie mają to nie wiedzą co to prawdziwe życie. Wraz z śmiercią moich rodziców znikły moje marzenia, lecz z czasem powstały nowe. Zawsze można liczyć na czyjąś pomoc. Ty możesz na moją - spojrzała na nią i uśmiechnęła się ciepło

Słowa Luki były tak mądre i tak przepełnione głębią, że w oczach młodej Fergie dziewczyna stała się bóstwem, którego słowa były świętością. Patrzyła na nią z podziwem, nie dowierzając swoim uszom. Przykre było, że obydwie musiały stać się samodzielne w tak młodym wieku, lecz czasy i miejsce w jakim żyły niestety tego wymagały. Za rogiem może czaić się morderca lub zwykły kieszonkowiec, lecz w każdej sytuacji trzeba wymyślić coś na własną obronę mimo młodego wieku.
- Dziękuję. Jesteś dla mnie taka dobra. - rzekła cicho, uśmiechając się do niej.

- Lubie pomagać takim osobą jak ja. Jesteś pierwszą osobą, którą poznałam od kąt się wyprowadziłam od swej ciotki. Może zostaniemy przyjaciółkami? - zaproponowała
Dziewczyny świetnie się dogadywały i miały wiele wspólnego więc co jej było szkoda zapytać. Taki osoby potrzebują przyjaciół by się nie zatracić w samych sobie
- Cieszę się, że Ciebie spotkałam i poznałam - jej słowa były bardzo szczere
Wszystko co mówiła płynęło z głębi jej duszy

- Ja poznałam kilka osób. Jednak nikt nie wzbudził we mnie swojego zaufania.. - odrzekła na jej słowa. - Myślę, że to dobry pomysł. Przyjaźń w żaden sposób nie może nam zaszkodzić. Wręcz przeciwnie! - zawołała wesoło. Zwykle trudno nawiązywała znajomości, gdyż nie potrafiła dogadać się z drugą osobą. Sama nie miała śmiałości, by coś zaproponować, więc liczyła na inwencję twórczą rozmówcy, który zwykle peszył się i odchodził, zostawiając ją samą. Luka była otwarta i pogodna, co sprzyjało rozmowie i budowaniu zaufania między dziewczynami.
- Nawet nie wiesz jak bardzo się cieszę.. - szepnęła cichutko, jakby do samej siebie. Nie potrafiła okazywać swego szczęścia jak niektórzy ludzie. Piszczenie, skakanie czy wybuch śmiechu? Flaky wesoło się uśmiechała, co było po prostu urocze..

- Nie każdy może zostać przyjacielem ale my jesteśmy takie same dlatego mamy do siebie zaufanie
Gdy tylko zobaczyła jej uśmiechniętą minkę to ją uszczęśliwiło
- I tak uśmiechnięta i szczęśliwa masz być zawsze. Jesteś piękna gdy się uśmiechasz - powiedziała jej - dziewczyny zawsze dużo lepiej wyglądają uśmiechnięte. Życie jest piękne i cudowne gdy się potrafi z niego korzystać. Chcesz coś jeszcze do picia? - zaproponowała widząc, że już mają od dawna puste szklanki

- Może przeszłość w głowie zastąpi się miłymi wspomnieniami i pomysłami na spędzenie czasu z nową przyjaciółką. - powiedziała wesoło i poprawiła opadającą na oczy grzywkę. Tancerze zeszli z parkietu aby ochłonąć i czegoś się napić, a DJ rozpoczął chłodzenie sprzętu. Zrobiło się ciszej, choć wciąż było gwarno.
- Nie, dziękuję.

- Ok. Co lubisz robić w wolnej chwili? Bo ja wiele rzeczy np. rysowanie, jazda konna, gra na instrumentach muzycznych. Uwielbiam nocą patrzeć na rozgwieżdżone niebo i pełnię księżyca, to bardzo mnie uspakaja i zabiera w świat marzeń. Brzmi dziwnie jak na mój wiek? - zaśmiała się leciutko i cichutko sama z siebie - Mam aktualnie 18 lat. Jestem ciekawa jaka jest tutejsza szkoła, nauczycielowie i uczniowie. To będzie mój pierwszy rok szkolny tutaj

Niby to i wakacje, ale on cały miesiąc musiał pracować w firmie u ojca. Dlatego też wyjechał i nie było go tutaj przez ten okres czasu. Na szczęście jednak dzisiejszego dnia znajoma twarz ukazała się miejscowym. Wrócił. A raczej przyleciał prywatnym samolotem, ale to mniejsza. Od dawna wiedział co zrobi i gdzie pójdzie gdy się tu znajdzie. Musiał się zrelaksować po tym wszystkim. Udał się więc do znanego sobie klubu, w którym kiedyś bywał gdy tylko miał na to czas. Ubrany trochę 'wyjściowo' bo w jeansy i stylową koszulę i marynarkę, ale co tam. Nie chciało mu się już przebierać. Jedynie tą ostatnią ściągnął i zarzucił na ramię. Teraz wyglądał już w miarę normalnie. Po chwili schodził już po schodach i szczerząc szeroko ząbki stanął w drzwiach klubu rozglądając się wewnątrz i wypatrując znajomych twarzy. Idąc w stronę baru przywitał się z paroma osobami, a z niektórymi wymienił nawet ostre spojrzenia. Cóż, nie wszyscy go lubili, ale to pewnie jego wina gdyż lubi wdawać się w bójki, zwłaszcza po alkoholu. Gdy tylko podszedł do lady barman od razu, bez słowa podał mu drinka, którego zawsze tu pijał. Biorąc go do ręki ujrzał dwie samotne dziewczęta, z których jedna widocznie była młodsza ale jakoś mu to nie przeszkadzało. Podszedł do nich z uśmiechem na twarzy i gdy był już blisko odezwał się.
- Witam nowe twarze, nie widziałem was tu wcześniej. Nazywam się Ivan i, o ile pozwolicie dotrzymam wam tu towarzystwa bo jak widzę paru nie przyjemnym typkom już wpadłyście w oko.
Powiedział spoglądając na czwórkę ubrano na czarno gości przy jednym stoliku. Frajerzy, nie groźni osobno, a gdy są razem zgrywają mocnych, kozaczą i zaczepiają. A jak wiadomo, nigdzie nie jest bezpiecznie. W każdym mieście znajdą się jacyś debile...

- Czytam książkę. - odpowiedziała krótko. Od dawna nie próbowała zająć się inną rzeczą niż czytanie książek i uczenie się. Hobby musiało potrzebować 100% uwagi dziewczyny aby mogła się mu oddać. Inaczej myślała o przeszłości i zamartwiała się.
- Ja mam piętnaście. Nie dziwne, że większość osób mnie nie lubi. Dużo osób nie chce mieć znajomości w młodszych osobach. - rzekła spokojnie. Przecież Ruda nie miała w sobie nic nadzwyczajnego aby ktoś starszy mógł się nią zainteresować. Może gdyby miała przystojnego brata to jeszcze. Ale tutaj była samiutka.
- Hello, jestem Fergie. - przywitała chłopaka.

- A ja zawsze chciałam mieć młodszą siostrę, a wiek nigdy nie jest ważny lecz ważna jest nasza osobowość. - powiedziała do Flaky po czym spojrzała na przybyłego
Sama nie zwróciła uwagi, że są w niebezpieczeństwie, były tak przejęte swą rozmową, że Luka nie zwracała zbytnio uwagi na otoczenie
- Witaj, ja jestem Luka. Niedawno tutaj przybyłam by się zaznajomić z miastem przed rozpoczęciem się szkoły. Mi to nie przeszkadza żebyś z nami siedział - spojrzała na Flaky czy się będzie dobrze czuła w towarzystwie innej osoby
Same dopiero się zaprzyjaźniły więc nie chciała aby Flaky szybko się zamknęła w sobie. Może to akurat dobry moment by puki jest otwarta poznawała nowe osoby

Atmosfera letnich wieczorów idealnie pasowała na spacery, dlatego Pandora często wtedy błądziła po ulicach. Kiedy jednak zawędrowała w pobliże baru, nie miała obiekcji przed tym, aby tam wejść. Oczywiście, w barze, jak to w barze - duszno, pełno dymu i podchmielonych nastolatków, którzy poczuli wolność. Ledwie zdążyła wejść, a już kilka osób bez zbędnych ceregieli rzuciło jej się na szyję. Uśmiechała się i odpowiadała na wszystkie pozdrowienia, z kilkoma osobami wdała się w dłuższą pogawędkę, dlatego dopiero po dłuższej chwili dostała się do baru. Na swoje nieszczęście, przyczepiło się do niej kilka przesłodkich dziewczyn, które znały ją tylko z widzenia i liczyły na to, że Panda zapozna je z jakimiś chłopakami, bo przecież na samej czarnowłosej im nie zależało. Mając dość irytującego trajkotania nad uchem, postanowiła poszukać grupki, do której mogłaby się dosiąść, bo tylko w ten sposób panienki dałyby jej spokój i powróciły do podrywania barczystych 'miśków'. W końcu przy barze wypatrzyła kilka osób- dwie dziewczyny, w tym jedna o azjatyckich rysach, jak wywnioskowała z profilu i czarnowłosy chłopak. Kazała tamtym zaczekać i podeszła do upatrzonych osób. Zajęła więc obok wolny stołek i zamówiła, jak zwykle, mojito.
- Mam prośbę: możecie mnie przez chwilę tutaj "przechować"? - spytała, uśmiechając się, aby ukryć zakłopotanie. Nikogo z nich nie znała, ale nie miało to w tej chwili znaczenia.

Spojrzała na dziewczynę która się do nich dosiadła
- Nie ma problemu - uśmiechnęła się delikatnie - Jestem Luka - dodała po chwili
Skoro chciała z nimi siedzieć nawet chwilę to Luka z grzeczności się przedstawiła. Tak była wychowana przez swych zmarłych rodziców
- Im więcej osób się pozna tym lepiej. Chodzicie do tutejszej szkoły? - zadała po chwili pytanie
Pora zacząć dowiadywać się czegokolwiek o szkole, tym mieście i okolicach

Przyglądał się dziewczynom wysłuchując ich odpowiedzi po czym przysiadł się do stolika. Jednak jakoś zbytnio nie zainteresowały go swoimi osobami. Rozglądał się po pomieszczeniu zerkając na nowe wyposażenie klubu. No, troszkę się tu pozmieniał odkąd był tu ostatni raz. Jednak w pewnej chwili po sali rozeszły się jakieś szmery, a nawet chichoty czy piski, co było nieco dziwne. Nie powinni wpuszczać tu dzieciarni, ot co. Chłopak spojrzał przez ramię spoglądając na wejście. Pojawiła się tam znana mu z widzenia dziewczyna. Więc to pewnie przez nią ten cały harmider. Wiedział, że jest w szkole znana. I jak widać, poza nią też nie. Sam jednak nigdy nie przykuł do niej większej uwagi. Ku jego zdziwieniu owa osoba po chwili znalazła się już przy ich stoliku, na co od razu zareagował śmiechem. Wiedział bowiem czym to się święci.
- Siadaj siadaj. Co? Popularność ma też swoje złe strony?
Spytał ironicznie przyglądając się nowo przybyłej. Domyślał się jak to może być przeje*ane gdy, gdzie się nie pojawisz chmara ludzi cie oblepia. Wszystko fajnie, ale granice jakieś muszą być. Słysząc jednak pytanie Luki zaczął się zastanawiać do kogo on się w ogóle dosiadł.
- Jest połowa wakacji, a wy o szkole chcecie gadać? W klubie? To trochę głupie.
Podsumował wprost. No ale co...

- Może i głupie ale nigdy nie chodziłam do szkoły gdzie są inni uczniowie. Skoro nie o szkole to co powiesz o tutejszych okolicach?
Zbytnio nie przejęła się tym, że głupio zaczęła rozmowę, co się będzie przejmować skoro pyta o to co chce wiedzieć. Dalej była opanowana i spokojna
- Jakie miejsca warto tutaj pozwiedzać, a na jakie szkoda czasu? Przyjechałam tutaj dopiero 3 dni temu więc zbytnio nie miałam okazji pozwiedzać. Z opowiadań mej cioci to miejsce wydało mi się najodpowiedniejsze do rozpoczęcia samodzielnego życia
Powiedziała krótko co miała do powiedzenia