Czytelnia

Czytelnia zwana również miejscem ciszy i spokoju. Panuje w niej totalna cisza, skąd też ta nazwa. Każdy ma tu prawo wstępu i może przeczytać książkę, wybór jest duży. Na środku tego miejsce ustawiony jest jeden duży stół a dookoła niego kilka krzeseł. Stół oraz krzesła otaczają liczne kanapy i fotele.

Przyszła tutaj by trochę odetchnąć. Maiła dojść pogody, która była na dworze, mimo tego, że zaczęło się rozjaśniać, to i tak tylko przez chwilę. Usiadła przy najbliższym fotelu. Na stole była jakaś książka. Zaczęła ją czytać, ale nie interesowało ją to. Była znudzona opowiadaniami o jakiś wynalazkach. Jednak z nudów nadal czytała.

Jellal udał się ze swojego pokoju do czytelni. Nie wiadomo po jakiego grzyba tam szedł, jednak było wiadome, że nie wypożyczyć książkę. Najwidoczniej poszedł się rozejrzeć. Obojętny wszedł do czytelni i rozejrzał się po niej. Widział miliony księgozbiorów, które wzbudzały u niego jakąś niechęć. Jedynym przyjaznym aspektem tej podróży, było spotkanie różowowłosej Kenami. Chłopak postanowił ją przestraszyć, przynajmniej trochę by się pośmiał. Powoli podszedł do niej i w którymś momencie ją wystraszył. Ciekaw był jej reakcji.

Kenami wypadła książka z ręki. Lekko podskoczyła. Jella'l trochę ją przestraszył. Po prostu nie spodziewała się tego. Spojrzała do tyłu. - Hej. - powiedziała z uśmiechem. Nie sądziła, że spotka tutaj właśnie jego. Odłożyła " ciekawą " książkę. - A już myślałam, że zabiję się na nudę. Książka o zegarach. Widać autor miał przepięknie " ciekawe " życie. - dodała. Pokazała ręką, żeby usiadł koło niej. Bibliotekarka coś robiła z książkami, co parę minut zerkając.

Chłopak lekko się zaśmiał i przywitał się z dziewczyną, potem przysiadł koło niej.
- Cześć, aleś się wystraszyła.
Na jego ustach pojawił się uśmiech, bo jej reakcja go rozbawiła. W końcu się ogarnął i spojrzał na książkę.
- Taaa, masz rację. Nudne miał życie chłopak ... Ale teraz to jest mało ważne, powiedz co tam u ciebie ?

- Po staremu. Jedynie poznałam współlokatorkę Cass. - odpowiedziała. Poprawiła grzywkę. - A jak u ciebie? - zapytała. Wyglądało to tak jakby nie widzieli się jakieś dwa tygodnie,a minęło dopiero kilka dni. W myślach szykowała plan jak Jellal'a przestraszyć. Uśmiechnęła się chytrze, ale nic nie mówiła.

- U mnie też wszystko wporządku. Poznałem swoje współlokatorki, i powiem ci miłe są. Dziś nawet jedna śniadanie zrobiła.
Powiedział uśmiechając się. Spokojnie siedział na swoim krześle i rozglądał się po bibliotece. W końcu był tu poraz pierwszy, dlatego musiał się przyjrzeć temu pomieszczeniu. W końcu, po krótkim obejrzeniu sali postanowił zapytać.
- Co ty w ogóle w bibliotece robisz ? Wiem, że się krótko znamy, ale znam cię na tyle dobrze, żeby wiedzieć że nie przyszłaś tu się uczyć.

Kenami zaśmiała się cicho. - Mogłam bym ciebie spytać o to samo. Przyszła po prostu odetchnąć. Na dworze ciągle pada. W pokoju siedzieć mi się nie chce, a do miasta trochę daleko i niestety w tym czasie na pewno bym się rozchorowała, bo już jedną noc spędziłam w lesie noc i to w deszczu. - odpowiedziała przypominając sobie tamten dzień. Przez chwilę zrobiło jej się zimno jak wtedy, ale szybko jej to przeszło. Na jej twarzy pojawił się znowu pogodny uśmiech.

- Możemy przejść się do miasta. Tam nie jest przynajmniej tak drętwo jak tu, a poza tym już nie pada.
Powiedział drapiąc się po głowie. Chłopak cały czas był uśmiechnięty, widać było że ma dobry humor. Myślał o tym, czy może się znowu rozpadać, czy też nie. Dlatego był to swego rodzaju ryzyk fizyk.

Bibliotekarka spojrzała na nich tam wzrokiem jakby chciała powiedzieć " Wynoście się, albo zachowujcie się ciszej ". Kenami w cale się tym nie przejęła, gdyż już miała zamiar wychodzić. - Ty prowadzisz. - powiedziała. Wstała i wzrok przeniosła na Jellal'a. Zaczęła iść w kierunku wyjścia.

z.t oboje

Miejsca takie jak to zawsze dobrze się kojarzyły Flaky. Panował tu spokój i cisza, a natrętni chłopcy nie mogli jej dokuczać. Jednak mniej o tym myślała poznając nowe osoby w szkole. Każdy miał inny charakter i był wyjątkowy, lecz nikt nawet nie próbował podnieść na nią rękę. Cieszyła się z tego powodu i nabierała coraz więcej odwagi i wiary w siebie.
Drzwi cicho skrzypnęły, gdy Fergie pchnęła je lekko do przodu. Wrota ukazały jej duże pomieszczenie, w którym unosił się zapach starych stron książek i trochę kurzu. Uśmiechnęła się pod nosem i weszła do środka. Miała ze sobą swoją książkę, więc usiadła w ciszy, w fotelu i skulona zaczęła czytać.

Nie śpiesząc się nigdzie powoli przemierzał korytarze w poszukiwaniu drzwi z tabliczką "czytelnia" kiedy w końcu znalazł to czego szukał wszedł do pomieszczenia. Widok jak w każdym takim miejscu książki stoliki i inne takie. Podszedł do jednej z półek i zaczął szukać jakiejś ciekawej książki, niestety miał okropnego pecha i nie znalazł nic co by go interesowało. Chwycił pierwszą lepszą książkę i usiadł przy stoliku....z nudów zaczął czytać.

Absolutną ciszę przerwało skrzypnięcie drzwi. Fergie mimowolnie podskoczyła do góry i przymykając książkę rozejrzała się dokoła. Była po prostu przewrażliwiona i płochliwa.
Do czytelni wszedł nieznajomy dziewczynie chłopak. Nie przykuwał jej uwagi niczym wyjątkowym, więc otworzyła powoli księgę, której czytanie przerwała i schowała ślepia za okładką. Chciała chwili spokoju aby skończyć przynajmniej czytać rozdział..

Po przeczytaniu zaledwie połowy pierwszego rozdziału znudziła go ta książka odłożył ją na miejsce i pomaszerował w stronę wyjścia. Zauważył jakąś dziewczynę z nosem w książce, więc zwyczajnie darował sobie konwersację z nią. Postanowił sobie zwyczajnie pospacerować w końcu zajęcia mają być dopiero jutro tak więc będąc przy drzwiach otworzył je i wyszedł. Skierował swe kroki w stronę centrum miasta.

z/t

Westchnęła cicho, śledząc wzrokiem zza książki trasę nieznajomego. Widać tak spokojne i ciche miejsce nie odpowiadało jego nastawieniu czy obecnemu humorowi.
- Znów.. cisza. - szepnęła cicho pod nosem i uśmiechnęła się. Przewinęła powoli palec po krawędzi kartki i jak najostrożniej przewróciła na kolejną stronę. Poprawiła grzywkę i kontynuowała czytanie.

"CZYTELNIA" - ten szczególny napis rzucił się w oczy Charlie, gdy pierwszy raz przechadzała się po szkole. Dziewczyna wzięła głęboki oddech, chwyciła za klamkę i lekko uchyliła drzwi. Weszła po cichu, wolnym krokiem i rozejrzała się dookoła. Czytelnia świeciła pustkami... W pomieszczeniu siedziała tylko jedna osoba, była to młoda, chudziutka dziewczyna. Charlie spojrzała na Nią ukradkiem i troszkę się speszyła, po czym usiadła na drugim końcu czytelni i rozglądała się po półkach. W sumie nie miała ochoty na czytanie książek przyszła tu, aby móc odpocząć i pomyśleć. Cały czas miała przed oczyma obraz tego młodzieńca z parku.

Jellal wyszedł ze swojego pokoju, i udał się do ... biblioteki ! Co było wręcz nie do pomyślenia, gdyż niebieskowłosy nie specjalnie fascynował się w nauce czy książkach, jednakże nie wiadomo co go tu przywiało. Może sumienie, może nuda, nie wiadomo ... Wszedł do pomieszczenia i rozejrzał się po nim. Było tu pusto, siedziały tylko 2 dziewczyny i bibliotekarka. Fernandes chcąc uniknąć kontaktu wzrokowego i słownego z bibliotekarką od razu udał się w stronę dziewczyny, która udawała że czyta. Powoli i spokojnie podszedł, po czym zastukał palcem wskazującym w ramię dziewczyny.
- Wolne ?
Spytał, po czym wziął do ręki pierwszą lepszą książkę. Owa księga nosiła tytuł "słownik związków frazeologicznych".

- Jellal? - szepnęła sama do siebie zdziwiona, widząc zza książki współlokatora. Myślała, że jego natura sportowca nie pozwoliłaby mu na choćby wejście do biblioteki, ale jednak nie znała chłopaka tak dobrze. Zresztą z tego co zdołała zaobserwować nie obchodziły go książki czy czytanie czegokolwiek, lecz dziewczyna siedząca na kanapie, która była zafascynowana tym miejscem na równi z niebieskowłosym. Flaky pokręciła przecząco głową nie rozumiejąc po co ktoś tu przychodzi bez celu. Przymknęła książkę, której treść przed chwilą poznawała i patrzyła ze spokojem na dwójkę uczniów.

Charlie z zaciekawieniem przyglądała się dwójce uczniów siedzących w czytelni. Wtedy też poczuła ogromną chęć, aby podejść i chociażby się przywitać. Jednak jej nieśmiałość była tak silna, że nawet nie mogła wstać i do nich podejść. Wciąż nieśmiałość bierze górę! - powiedziała do siebie Charlie - ah, ile bym dała, aby móc się w końcu przełamać... Po krótkiej chwili wstała i poszła w kierunku półek w poszukiwaniu jakiegoś "kryminału". Po dłuższym zastanowieniu wybrała książkę i usiadła w fotelu. Otworzyła ją i zaczęła czytać zerkając co chwilę na siedzącą naprzeciwko dwójkę. Eh, jak tak dalej pójdzie to w ogóle z nikim się nie zaprzyjaźnię - pomyślała Charlie - A może to Oni do mnie podejdą, hm...?

[Charlie, ja już do ciebie podszedłem xD Dialog zacząłem z tobą, nie z Fergie ;p]

Chłopak trochę się zmieszał, gdyż myślał z początku że dziewczyna go po prostu olała. Jednak było widać po niej, że jest nie śmiała, i może po prostu miała tak zwyczaju, że nawet się nie wita, ani nie odpowiada. Nadszedł czas na drugą próbę, także gdy już miał coś do niej powiedzieć, ta znowu poszła wybrać inną książkę. Być może nie interesował ją Jellal, w końcu i tak w życiu bywa. Skoro taka była postać rzeczy nie pozostało mu nic innego jak pogadać z Fergie, która również niechętnie czytała książkę i nie miała odwagi podejść.
- Yo.
Powiedział i się uśmiechnął, gdy już był mniej więcej metr od współlokatorki.

Charlie podeszła do dwójki nieznajomych i przywitała się. - Witajcie, jestem Charlie. Um, przepraszam ale ostatnio bywam trochę roztrzepana i nie kontaktuję z rzeczywistością.
Dziewczyna stała przed nimi jak wryta. Kompletnie nie wiedziała, co ma dalej powiedzieć i jak się zachować. Po chwili usiadła obok dwójki w fotelu i czekała na ich reakcje.

- Dwójka roztrzepanych Licealistów znalazła punkt wyjścia w mojej obecności. - zaśmiała się cicho, patrząc na Jellala i Charlie. Położyła swoją książkę obok siebie i podkuliła nogi na kanapie.
- Witam, witam. - rzekła wesoło. Wskazała chłopakowi miejsce koło siebie na sofie, aby usiadł. Udało się jej przełamać swoją słabnącą barierę nieśmiałości dzięki osobom jakie spotkała w tym mieście i widząc zachowanie dziewczyny miała nadzieję, ze także się otworzy na kolorowy świat tej szkoły.
- Charlie.. Ładne imię. Mi możesz mówić Flaky. - przedstawiła się z delikatnym uśmiechem. Bardzo spodobało jej się imię Charlie..

Flaky - hm, muszę przyznać, że zabrzmiało oryginalnie - powiedziała cichutkim głosem Charlie. Bardzo mi miło - kontynuowała... Dziewczyna przez chwilkę zamilkła. Nastała krępująca cisza. Charlie wstała na moment z fotela i poszła odłożyć książkę z powrotem na półkę, po czym wróciła do dwójki nowych znajomych. Usiadła bardziej odważnie i próbowała zaprzestać tej ciszy. - I jak tam? - zapytała Charlie uśmiechając się zawadiacko.

Z plaży udał się w stronę akademika. Po drodze jednak przypomniał sobie, że ojciec polecił mu pewną biznesową pozycję, którą powinien przeczytać. A nóż się trafi i będzie w bibliotece. Zawędrował więc i tam, wchodząc do pomieszczenia cichutko. Jednak przez uchylone drzwi do czytelni ujrzał grupkę osób i jakieś szepty. Wszedł tam i pierwsze co zrobił to głośne:
- Siema!
Powiedział donośnie kierując te słowa do towarzystwa obok. Teraz jednak olał ich i zaczął szukać odpowiedniej książki. W międzyczasie do pokoju wpadła pani bibliotekarka z wyrzutami do niego, żeby się ciszej zachowywał...
Po krótkiej chwili zdał sobie sprawę, że takiej pozycji, jakiej on szuka, tutaj nie znajdzie. Odwrócił się więc na pięcie i skierował się do grupki osób, z którymi niby się już wcześniej przywitał, ale wypadałoby się jeszcze przedstawić, w końcu ich nie zna. Najpierw podszedł do chłopaka, który wydawał się z nich najstarszy, choć możliwe że to pozory. Wyciągnął ku niemu zaciśniętą pięść z zamiarem przybicia z nim żółwika.
- Jestem Ivan.
Rzekł machając drugą ręką do dziewczyn i posyłając im uśmiech.
- Co tak zamulacie?
Spytał bez zastanowienia, w końcu było to troszkę bezsensowne pytanie. Wszystko byłoby ok, gdyby nie znajdywali się teraz w czytelni... Alee, mniejsza.

Niebieskowłosy przysiadł na kanapie i już miał zacząć rozmowę ze współlokatorką, kiedy podeszła do nich dziewczyna, która wcześniej olała chłopaka.
- Aye. Jestem Jellal ...
Odpowiedział spokojnie i się rozluźnił, gdyż nie musiał szukać tematu do rozmowy, a tylko słuchać. Wysłuchał do końca tego krótkiego pytania, i stanowczo się wypowiedział.
- U mnie wszystko ok, a u ciebie ?
Ładnie się uśmiechnął, jednakże na krótko, gdyż głębsze i dłuższe uśmiechy to nie jego działka. Wtem koło nich pojawił się jakiś chłopak. Z początku myślał, że to jakiś popapraniec, gdyż przyszedł się tylko przywitać i od razu odszedł. Jednak po chwili wrócił spowrotem i od razu wyciągnął pięść w stronę Jel'a. Fernandes chwile się zastanawiał o co mu chodzi, gdyż nie przywykł od jakiś dziecinnych powitań, jednakże kultura wymagała tego aby przybił tego "żółwia". Tak więc Jeluś przybił piąstkę z chłopakiem i lekko się uśmiechnął, gdyż rozbawiła go ta sytuacja.
- Jellal ...
Odpowiedział krótko, jednakże była to wystarczająco wymagająca odpowiedź.