Sala Muzyczna

Zaśmiała się po wypowiedzeniu jego pierwszego zdania.
Później spytał czy kiedyś mu coś zagra a ona się zgodziła.
Później wspomniał o czasie, dzwonku...
-Umm... Może... - tu lekko się zarumieniła..
-Może chciałbyś... Ale jeżeli masz czas... - zaczęła dość gwałtownie po czym spróbowała się uspokoić. Wstała i lekko skłoniła się w jego strone.
-Diabliku czy chciałbyś gdzieś ze mną pójść ? - powiedziała dalej lekko roztrzęsionym głosem zapominając o nauczycielu i Enyo.

Enyo siedziała wygodnie na krześle. I przyglądała się rozmowie tych dwojga. Bardzo ją zaciekawiło to, ze dziewczyna jest tak otwrta i mówi o wszystkich swoich chorobach tak spokojnie. Dziwiło ją tylko jąkanie Chrome. Enyo robiąc filozoficzną minę, doszła do wniosku, że dziewczyna ma po prostu wadę wymowy. Może nie wielką, ale ma. Znajomi rozmawiali na tyle głośno, że można było wszystko usłyszeć. Gdy Chrome, zaproponowała mu spacer Enyo wzburzyła się. Nie dość, że tak dziecinnie olewali sobie lekcję. Nie dość, że laska poszła sobie od niej. Nie dość, że nauczyciel siedział sobie cicho w najlepsze! To... To chcą sobie wyjść. Zostawić ją z psorkiem, który stara się być na czasie. Ale coś mu nie wychodzi. W jej głwoie wciąż toczyły się myśli i Enyo bez wahania odepchnęła się nagle od ławki i wstała buntowniczo.
- Hola, hola! Co to ma być do jasnej?! Gdzie wy macie zamiar spier... przypominając sobie, że jest tu nauczyciel zmieniła szybko zdanie i poprawiła się - uciec?
Usiadła z powrotem na krzesło z hukiem. Myśli jej buzowały. Od dawna nie dostałą tak dużej dawki energii. Powinna się opanować, ale chce wyładować swój gniew. Na kimkolwiek.

Popatrzył na dziewczynę, z którą wcześniej Chrome dzieliła ławkę. Po chwili zakrył usta ręką, udając zamyślenie, a tak naprawdę po prostu zakrywając szeroki uśmiech na widok jej wzburzenia.
Zrozumiał, że się znają. A widząc jej zachowanie odniósł wrażenie, że tak na prawdę gdzieś ma zasady szkoły.
- Eee... Przecież... Nie musimy iść gdzieś teraz, prawda? Możemy spotkać się kiedy indziej. - zaproponował kompromis.

Prostując się lekko uśmiechnęłam. Próbowałam powstrzymać napad radości nie okazując go przed Enyo.
-No właśnie przecież możemy iść kiedy indziej. Jutro, za rok... nie no za rok nie... - powiedziała dalej lekko się uśmiechając .
Gdyby mogła pewnie wybuchła by śmiechem radości...

Enyo widząc jak twarz Aarona napina się od uśmiechu. O mało nie wybuchnęła ponownie złością. Wbiła sobie paznokcie w zaciśnięte piąstki. Głośno wdychała i wydychała powietrze. Jednak doszła szybko do wniosku, że zachowała się strasznie śmiesznie. Spojrzała na nich z ukosa i uśmiechnęła się uroczo.
- Sorry. - mruknęła i usiadła po turecku na stole. Zastanawiała się czy psorek ma zamiar jeszcze zrobić tą lekcję. Wstała i zgięła się nagle wpół. Jak byłą mała kochała się bawić w teatr. Opłacało by się zrobić jakąś małą scenkę. - Aaa! Psorze, tak mnie boli okropnie brzuch. - poleciała jej nawet łza po poliku, wykrzywiła mocno twarz i mrugnęła do nich porozumiewawczo. Podparła się na ich ramionach i wyszła mrucząc pod nosem do psora. - Strasznie przepraszam, ale zajęcia chyba nie wypaliły.
zt

Wyszła razem z Enyo gdyż się o nią podpierała.
-Uuu... Cięszki przypadek.. Lepiej zabiore ją do pielęgniarki psorze... Do widzenia... - Powiedziała tylko zamykając za sobą drzwi.
Westchnęła gdy znalazły się na korytarzu...
-Ufff... Niezła scenka... - uśmiechnęła się do Enyo

[zt]

Tak więc gwoli wyjaśnienia, o Diablika również się podparto i oczywiście nie miał innego wyjścia, jak pójść z nimi.

W skrócie: z/t.

Kiedy Saz został sam w sali, westchnął smutno. Sam nie wiedział jak mógł tak zniszczyć swoją pierwszą lekcję. *Chociaż... w sumie to wszyscy się poznali przynajmniej... nie było tak źle.* - Pocieszył się w myślach, kierując się do wyjścia.

zt