Club Black

Enyo żuła gumę długo, później po kryjomu przyczepiła ją pod blat. Upiła jeszcze łyk piwa. Procenty powoli zaczynały bawić się jej myślami. Oczy dziewczyny niebezpiecznie błysnęły, a do jej głowy przyszła chora myśl. Uśmiechnęła się przebiegle pod nosem i poprosiła błagalnie chłopaka.
- Tańczymy?

Tańczyć? Nie co to to nie! Tosiek nienawidził tańczyć to dla niego była kompletna strata czasu! Nie chciał by Enyo się obraziła gdy odmówi, ale pijany nie jest by tańczyć, a na trzeźwo nie uznaje tańca ...to dla niego nie istnieje. Westchnął ciężko zastanawiając się nad tym co odpowiedzieć.

Widząc, że Tosiek nie odpowiedział spojrzała na niego ironicznie. Co za tchórz! - pomyślała. Zastanowiła się czy ona przyszedł tu tylko po to, żeby napić się piwa. Jeśli tak to Enyo nie zostanie tu długo. Miała nadzieję, że będzie mogła się wyrwać, a tu nie znalazła nic lepszego.
- Jeny, jaki Ty drętwy. Boisz się tańczyć, hę? - spytała ironicznie.

On się boi?! O nie! On się nie boi! Po prostu nie lubi tańczyć ot co wielka filozofia, taniec to dla niego głupota, ale nie pozwoli by nazywano go tchórzem! Spojrzał na Enyo i dopił resztę piwa, odstawił pusty kufel, nie lubił gdy ktoś mówi, że on się czegoś boi!
-Nie boję się.

Enyo pokręciła z dezaprobatą głową. To nic strasznego bać się czegoś. Każdy się czegoś boi, ale żeby się bać tańczyć? Enyo wydawało się to śmieszne. Lecz skoro nie boi tańczyć w czym tkwi sęk? Zmarszczyła brwi i mruknęła.
- Akurat. Boisz się i tyle. - powiedziała zdecydowanie. - Skro się nie boisz, udowodnij mi to.

Westchnął ciężko, no skoro ma udowodnić to niech będzie bo tchórzem nie jest! Nie podobało mu się to, ale cóż poradzić.
-Mam ci udowodnić? Nie lubię tańczyć i tyle....ale jak chcesz.
Westchnął ponownie i wstał ze swojego siedziska, jak mus to mus w końcu to nie takie straszne, jakoś to przeboleje.

Enyo zadowolona ze spełnionej misji uśmiechnęła się przebiegle. Upiła jeszcze łyk napoju i wstała. Ruszyła raźnym krokiem na parkiet za Toshiro. Kołysała się lekko w rytm cichej, melodyjnej muzyki. Spojrzała na Toshiro - czekała aż zacznie tańczyć.

To że nie lubił tańczyć nie znaczy że nie potrafił, nie ma nic prostszego. Tak więc zaczął sobie tańczyć w rytm danej muzyki, na twarzy miał nie zbyt ciekawą minę. Nie znosił tańca! Cóż niestety musiał udowodnić że nie boi się tańczyć...tak wiec zaraz po tym jak skończył się dany kawałek zwyczajnie przestał tańczyć i wrócił do baru, udowodnił co miał udowodnić i tyle. Będąc przy barze zamówił kolejne piwo, po otrzymaniu alkoholu od razu wypił połowę otrzymanego napoju %.

Enyo ledwie zaczęła tańczyć i już chciała sprawić komplement Toshiro, gdy ten natychmiast przestał tańczyć i usiadł znowu do baru, by się napić. Co za cholerny pijak - pomyślała i zastanowiła się czy on przypadkiem nie ma problemów alkoholowych, a ona nie powinna go odciągnąć od baru. Zamiast tego podeszła do niego wzburzona i spytała.
- Powiedz mi co ja tu jeszcze z Tobą robię, co?!

Spojrzał na Enyo i już po jej minie wiedział że ta nie da mu spokoju i będzie go zmuszać do tego by tańczył. Odstawił piwo i wstał wywrócił oczami ciężko wzdychając, nie miał ochoty tańczyć ale coś tak czuł że jak się nie poświęci to dziewczyna strzeli focha i sobie pójdzie.
-Już już nie złość się, nie lubię tańczyć...ale jeśli chcesz...

Enyo bardzo zdziwiła odpowiedź chłopaka i już, już miała się uśmiechnąć i pójść z nim tańczyć, gdy zdała sobie sprawę z tego, że on robi to tylko dla świętego spokoju. Uniosła wysoko brew i żachnęła się.
- O, przepraszam. Ja nie mam zamiaru Cię do niczego zmuszać. Skoro uważasz, że fajniej jest siedzieć przy barze i pić piwo to droga wolna.
Jej oczy błyskały niebezpiecznie, jakby miały zaraz z nich wylecieć błyskawice.

Pokręcił głową, no ta to jest niezdecydowana. Jak spokojnie pije piwo źle jak zgadza się iść tańczyć też nie dobrze!
-No spokojnie! Jeśli chcesz mogę tańczyć....też mi problem, a pić nie muszę.
Chwycił ją za rękę i pomaszerował na parkiet okręcił ją kilka razy i zaczął tańczyć, nie miał na to wielkiej ochoty, ale cóż alkohol choć w niewielkiej ilości zaczął robić swoje i Tośkowi nie robiło już większej różnicy czy tańczy czy też nie. Uśmiechnął się zadziornie do Enyo.
-Nie masz po co strzelać fochów w końcu przyszliśmy się zabawić.

Dziewczyna poszła za nim wciąż jeszcze trochę zła. Jednak humor jej się trochę poprawił, gdy zaczęli tańczyć. Na początku poruszała się nieco sztywno, bo wciąż była trochę złą na Toshiro. Jednakże z czasem jej ruchy stały się płynne, zgrabne i naturalne. Słysząc jego słowa zwrócone ku Enyo powiedziała z przekąsem.
- Problem w tym, że każde z nas inaczej postrzega słowo zabawa. Ty na przykład wolisz siedzieć bezczynnie pijąc napój, który robi Ci tylko wodę z mózgu i tracisz przyczepność z ziemią.
Uśmiechnęła się ironicznie. Zauważyła, że w klubie grają bardzo ładną muzykę.

Ta to ma problemy można w końcu i tańczyć i zwyczajnie pić piwo, ale nie będzie już pił żeby Enyo się nie wkurzała bo po co? Okręcił ją znów kilka razy i wyszczerzył białe ząbki w końcu nie ma co mieć grobowej miny przecież nie jest to żadna stypa!
-Wypić piwo może każdy tak samo jak tańczyć. Nie masz się co złościć.

Enyo wzruszyła ramionami - chłopak pewnie miał rację. Na jej ustach zagościł nikły uśmieszek, nie można by jeszcze powiedzieć, że się uśmiecha, ale już było blisko. Grali teraz skoczniejszą muzykę, więc Enyo szybko złapała za ręce Toshiro i zaczęła tańczyć "raz, dwa, trzy".
- Chyba potrafisz to tańczyć? - spytała.

Przez jakiś czas tańczył jeszcze z Enyo po czym ją przeprosił i pomaszerował do baru zamówił sobie zwykłą szklankę soku i po otrzymaniu napoju napił się. Nie chciało mu się już tańczyć wolał posiedzieć...do tego wszystkiego zrobił się głodny. Chyba czas pójść gdzieś zjeść coś porządnego, a nie wlewać w siebie litrów różnych napojów.

Enyo potańczyła jeszcze trochę sama i podeszła do baru. Widząc, że Tosiek zamiast piwa pije o dziwo zwyczajny soczek uśmiechnęła się z satysfakcją. Ma się to coś - siłę przekonywania i w ogóle - pomyślała. Na jej usta jakoś sam wyskoczył uśmiech. Ona również poczuła jak w jej brzuchu burczy. W końcu nie licząc śniadania nic nie jadła. Oparła głowę o ręce z rezygnacją i zaproponowała wypad do "Bon Appetit".

Zgodził się na wypad do "Bon Appetit" gdyż był strasznie głodny a na robienie sobie żarcia w pokoju nie miał najmniejszej ochoty. Zapłacił za zamówienia swoje i dziewczyny po czym chwycił ją delikatnie za dłoń i pomaszerował w stronę wyjścia, musiał szybko coś zjeść.

z/t (oboje)